Krzysztof OSUCH, SJ – Szukać i znajdować Boga we wszystkim

Szatan wszelkimi sposobami próbuje nas najpierw zwieść fałszywymi obietnicami (że będzie „bosko” dla zmysłów, intelektu i ducha), a następnie utrzymuje w przekonaniu o (rzekomej) nieodwracalności zaistniałej sytuacji. Jego strategicznym celem zawsze jest to jedno: oderwać nas od naszego Boga Ojca, a także odgrodzić od zapraszającego nas do Siebie Jezusa – Zbawiciela! Dziełem złego (a także jego mniej lub bardziej świadomych współpracowników) jest obrzydzanie i dezawuowanie Kościoła, jako środowiska, które chroni życie (we wszystkich wymiarach) i pielęgnuje godność ludzkiej osoby. Pełny sukces demonów ma miejsce wtedy, gdy skutecznie uniemożliwi człowiekowi otwarcie się i szukanie pomocy, którą Jezus Chrystus zaofiarowuje z Miłością i delikatnością w Kościele – prasakramencie zbawienia!

(Pwt 18, 15-20)

Mojżesz tak przemówił do ludu: „Pan Bóg twój wzbudzi ci proroka spośród braci twoich, podobnego do mnie. Jego będziesz słuchał. Właśnie o to prosiłeś Pana Boga swego na Horebie, w dniu zgromadzenia: „Niech więcej nie słucham głosu Pana Boga mojego i niech już nie widzę tego wielkiego ognia, abym nie umarł”. I odrzekł mi Pan: „Dobrze powiedzieli. Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie im mówił wszystko, co rozkażę. Jeśli ktoś nie będzie chciał słuchać moich słów wypowiedzianych w moim imieniu, Ja od niego zażądam zdania sprawy. Lecz jeśli który prorok odważy się mówić w moim imieniu to, czego mu nie rozkazałem, albo wystąpi w imieniu bogów obcych, taki prorok musi ponieść śmierć”.

(Ps 95 (94), 1-2. 6-7c. 7d-9)
REFREN:Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie

Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu,
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.
Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem,
z weselem śpiewajmy Mu pieśni.

Przyjdźcie, uwielbiajmy Go, padając na twarze,
klęknijmy przed Panem, który nas stworzył.
Albowiem On jest naszym Bogiem,
a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego:
„Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba,
jak na pustyni w dniu Massa,
gdzie Mnie kusili wasi ojcowie,
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła”.

(1 Kor 7, 32-35)
Bracia: Chciałbym, żebyście byli wolni od utrapień. Człowiek bezżenny troszczy się o sprawy Pana, o to, jak by się przypodobać Panu. Ten zaś, kto wstąpił w związek małżeński, zabiega o sprawy świata, o to, jak by się przypodobać żonie. I doznaje rozterki. Podobnie i kobieta: niezamężna i dziewica troszczy się o sprawy Pana, o to, by była święta i ciałem, i duchem. Ta zaś, która wyszła za mąż, zabiega o sprawy świata, o to, jak by się przypodobać mężowi. Mówię to dla waszego pożytku, nie zaś, by zastawiać na was pułapkę; ale po to, byście godnie i z upodobaniem trwali przy Panu.

(Mt 4, 16)
Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło.

(Mk 1, 21-28)
W Kafarnaum Jezus w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie. Był właśnie w ich synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: „Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boga”. Lecz Jezus rozkazał mu surowo: „Milcz i wyjdź z niego!” Wtedy duch nieczysty zaczął nim miotać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: „Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne”. I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.

W nawiązaniu do ewangelii proponuję rozważanie o podobnej tematyce:

Egzorcyzm wyjątkowo utrudniony!

fragment:

Na nas też oddziałują duchy radykalnie sobie przeciwstawione i skonfliktowane w taki sposób, że nie ma między nimi żadnego pojednania. Mamy naprzeciwko siebie Jezusa Chrystusa, który odsłania nam Boski świat Ojca i Ducha Świętego; wiele mówi o dobroci Ojca oraz o Jego ostatecznym i wiecznym władaniu, zwanym Królestwem Bożym… Ten sam Chrystus uświadamia nam, że na tej ziemi wciąż będziemy mieć do czynienia z duchami przeciwnymi Bogu i ludzkiemu powołaniu do szczęścia! Św. Paweł jasno stwierdzi, że jako uczniowie Chrystusa musimy codziennie przywdziewać zbroję Bożą i świadomie walczyć „przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich” (Ef 6, 12).

– To nie jest kwestia ścierania się w nas jedynie wewnętrznych dynamizmów i dążeń o charakterze psychicznym. I św. Marek, i św. Paweł uświadamiają nam, że uczestniczymy w duchowej walce, której nie wolno bagatelizować czy sprowadzać do wsobnego konfliktu dążeń.

• Warto zauważyć, że rekolekcje ignacjańskie są szczególnym czasem i metodą, która pole duchowej walki znakomicie nam rozjaśnia i pomaga trafnie rozpoznawać, kiedy i jaki duch na nas oddziałuje. Kolejnym krokiem jest już świadomie decydowanie, z kim chce się współpracować, a kogo chce się zdecydowanie odrzucić czy szerokim łukiem ominąć. Z całą pewnością – po zorientowaniu się w sytuacji – nie ma miejsca na szukanie kompromisów. W coraz wyraźniej uświadamianej walce duchów o nasze dusze (o ich doczesne i wieczne szczęście) kompromisy czy uniki są rzeczą najmniej wskazaną. Wskazana jest jasność co do duchowej sytuacji, a także jednoznaczność i konsekwencja w opowiedzeniu się za Tym, który z Miłości stwarza nas i zbawia! – Więcej…