Krzysztof OSUCH, SJ – Szukać i znajdować Boga we wszystkim

[Wahałem się nieco, a nawet zwlekałem z publikacją; w kolejnej rozmowie otrzymałem odpowiedź, impuls…; to w następnej rozmowie. Będzie i o tym, co od ponad roku atakuje nas na wszelkie możliwe sposoby i na różnych poziomach! Światło z góry jednym pomoże innych być może… zgorszy. Trudno, nie pierwszy raz. Nawet przy zapowiedzi daru Ciała Pana na pokarm… wielu się zgorszyło i już z Nim nie chodzili…]

• „Niewiasto, czemu płaczesz, kogo szukasz?”. Pamiętasz ten tekst bardzo dobrze, Anetko Moja. Łzy zasłoniły Marii Magdalenie, Osobę ogrodnika, który ogrodnikiem nie był. Dlatego nie dziw się, maleńka, że kłębiące
• się w tobie uczucia pozbawiają Moją małą drobinkę trzeźwej oceny sytuacji.
• Oto widzisz sama, że strach jest zaraźliwy, a ty choć nie oddajesz mu pokłonu, nie możesz też powiedzieć, że jest tobie obojętne zachowanie wystraszonego człowieka.
• Nie warto przyjmować pozy otwartego sprzeciwu, bo wtedy tylko dolewasz oliwy do ognia zamiast zbyć przeciwnika twórczym milczeniem.
• Tak, Anetko milczenie może być twórcze, bo nikt nie zna jego głębi i przyczyny, stąd może rodzić i spory niepokój w twoim rozmówcy.
• Kiedy nachyliłem się, by pisać palcem po ziemi, Żydzi nie mogli znieść tego, że nie odpowiadałem na ich pytanie, czy trzeba ukarać winną, czy też ocalić.
• Ach drobinko, Ja zawsze staję w obronie Moich dzieci.
• Nie możecie obawiać się czasów,
• które mają nadejść czy i już są,
• jedynie kogo możecie się obawiać to Tego,
• który może waszą duszę zbawić lub potępić.
• O najdroższa, Tego się bójcie.
• Na nic nie pomoże rozprawianie o szczepieniach czy ich braku, ponieważ jak raz powiedziałem, tak i tego nie zmienię:
• Ja Pan nie mam z nimi nic wspólnego.
• Jeżeli nie widzicie jeszcze podziału,
• jaki jedni drugim gotują,
• to jedynie co możecie,
• to otworzyć Moje Słowa i poszukać,
• gdzie dążyłem do zagłady ludzkości
• i nie niosłem Moim dzieciom uzdrowienia, i pokoju.
• Nie, tutaj nie możecie kierować się rozporządzeniem tego czy innego biskupa, ale Moim Prawem miłości. Stacje sanitarne ani lekarze nie podpisywali z Kościołem ziemskim żadnych umów, aby rozporządzać tym, co do nich nie należy. Jeśli więc władze duchowne bezkrytycznie podporządkowują się władzom świeckim, nawet w trosce o zdrowie i życie wiernych, ziemskie życie wiernych, trzeba byłoby otwarcie i wyraźnie powiedzieć, że Kościół nie jest instytucją świecką i podpisując umowy z władzami świeckimi, zapominają Moi pasterze, że Ja tamtych nie posłałem, by bronić swoje owce przed wilkiem. Co do dyspensy od udziału w niedzielnej Eucharystii, Ja również nie podpisałem jej razem z Moimi pasterzami. Uczynili to wbrew Mojej woli i będą musieli liczyć się z bolesnymi konsekwencjami.
• Bo czy pasterz, który porzuca swoje owce,
• sam w końcu nie stanie się łupem wilków,
• przed którymi miał wcześniej bronić swej owczarni?
• Ty, najdroższa, boisz się pisać tego, co mówię, ale Ja nie będę teraz milczał. Nawróćcie się grzesznicy
• i postępujcie przed Nim sprawiedliwie.
• Który z Moich pasterzy wezwał w obecnym czasie do nawrócenia?
• Niedopuszczalne, Anetko, by błagając o ustanie epidemii,
• zapomnieli, że inna epidemia toczy jak grzyb ich dusze.
• Jeszcze raz powtórzę to, co tobie mówiłem: w którym miejscu Mojej Ewangelii jest napisane, że macie obawiać się chorób, ludzi czy ich przepisów?
• Gdzie czytacie o tym,
• że Jezus z Nazaretu skrupulatnie przestrzegał wszystkich przepisów Prawa Mojżeszowego, także tych związanych z szabatem?
• Czy nie powiedziałem,
• że szabat został ustanowiony dla człowieka,
• nie człowiek dla szabatu?
• Dlaczego zatem nie znosicie tej niesprawiedliwości,
• lecz służąc przepisom państwa służycie szabatowi.
• Czy nie przypominacie tamtejszych Żydów,
• na zewnątrz poprawnych nienagannych i posłusznych,
• a wewnątrz pełnych trupich kości i wszelkiego plugastwa?
• Przecież to Moje Słowo,
• któremu mieliście służyć,
• a tego nie czynicie,
• Ono będzie waszym sędzią.
• Anetko, ty zwracaj ku Mnie swe oczy i serce,
• a nie wdawaj się w dyskusje z tymi,
• co nie znają Mojego Prawa Miłości.
• Jesteś dla nich drobinko tak otwartym znakiem sprzeciwu, że nie musisz wiele mówić, aby, zdziwieni, nie mogli sprostać twej nieugiętej postawie.
• Jednak nie możesz, najdroższa, naśladować ich uczynków.
• Tyś Moja, a więc nie z tego świata
• i świat będzie cię nienawidził.
• Pozwalając, aby twój przeciwnik snuł przed tobą częste wizje utraty wszystkiego i wszystkich, wdajesz się z nim w dialog i nie wyjdziesz z tego bez szwanku, Moja drobinko.
• Dziś wbrew sobie powinnaś, ukochana, ugryźć się w język i pozwolić, aby twój rozmówca wyszedł z przekonaniem, że ma rację, nie zaś próbować wejść mu w słowo”.
• Jezu, ale on i tak jest pewny, że ma rację.
• „Powiadam tobie, Moja ukochana, że wbrew temu,
• co sądzisz,
• jesteś dla niego wyrzutem sumienia
• i nie może pojąć, dlaczego mniej lub bardziej nie poddajesz się zbiorowej panice i nie oddajesz pokłonu bożkowi o nazwie covid, skoro tak wielu to uczyniło.
• Ach niewiasto wypróbowana,
• doskonale wiesz, komu należy się cześć i chwała,
• a taka bezkompromisowa wiara jest zwykle obiektem ataków i nienawiści ze strony złego ducha.
• Widzisz, Anetko Moja, że posługując się strachem,
• wielu zamydlił oczy i nie mogą przejrzeć,
• by zostać uzdrowieni.
• Dziś potrzebujesz, drobinko, Mojego pokoju, ponieważ liczne informacje usłyszane z jego ust, nie ode Mnie, maleńka, pochodziły.
• Nakarm się czystą mąką Słowa:
• Ja Jestem Miłością.
• Cały od stóp do głów jestem Miłością.
• Cały od dnia narodzin aż do chwalebnej śmierci.
• Od Wieczności aż do Teraz,
• które też jest w Wieczności zakorzenione.
• Ja, drobinko mała, jestem Miłością,
• a wy ledwie jednym koniuszkiem palca jesteście w stanie dotknąć tej nieskończonej Miłości, by spłonąć od jej ognia.
• Rozumiesz, najdroższa?
• Ty myślisz o ziemskich przepisach i knowaniach złych ludzi,
• a Ja pragnę dać tobie dobro i piękno,
• jakiego zawsze oczekiwałaś,
• a nawet nie potrafisz tego wyrazić słowami.
• Skup się na cudach, jakie już zdziałałem w Mojej drobince:
• jak rozradowałem się w Duchu Świętym,
• gdy przyszłaś na ten świat
• i jak ponownie doznałem wielkiego wesela,
• wybierając ciebie na swoją oblubienicę,
• wreszcie zapraszając do udziału w „większej miłości”, tej ukrzyżowanej.
• Jak mówiłem, najdroższa:
• szukaj raczej tego co w górze,
• bo ten świat i jego problemy,
• ale uwaga: i jego bogowie – będą chcieli ściągnąć cię na ziemię,
• abyś choć na chwilę spojrzała na ich bezduszne manipulacje.
• Cóż, nie warto, Anetko!
• Litera zabija. Duch zaś ożywia.
• Kto wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki.
• Nie doszukuj się w Mojej mowie swoich pomysłów na życie,
• ale pomóż tym, którzy rozeznają, bardziej zawierzyć Słowu,
• że żadna fałszywa nauka z Prawdy nie pochodzi.
• Gdyby te słowa dyktowała tobie, maleńka,
• tylko twoja wyobraźnia czy doświadczenie,
• musielibyście zaprzeczyć prawdzie Pisma świętego,
• że Ja wybieram to, co małe w oczach świata i wzgardzone.
• Otwórz szeroko swoje serce, drobinko,
• bo będę mówił,
• aby leczyć rany serc złamanych
• i ogłaszać rok łaski od Pana,
• gdy wielu widzi tylko zło i nieszczęście.
• Nie możecie zaprzeczać,
• że Ja Jestem dobry
• i daję tylko dobre rzeczy swoim dzieciom.
• Bądźcie roztropni w poszukiwaniu prawdy o otaczającej was rzeczywistości, ale pamiętajcie,
• że bez pomocy Słowa
• taka  trzeźwa ocena,
• nie jest możliwa.
• Kocham cię, maleńka. Kocham”.