K. Osuch SJ, Złamane PRZYMIERZE z Bogiem. Kara i przebaczenie (mp3)
19 listopada 2012, autor: Krzysztof Osuch SJNiedawno upublicznione kazanie „Żyć życiem Eucharystii” zechciały otworzyć do tej chwili 72 osoby. Zachęca mnie to, by dodać nowe rozważanie (powiedzmy kazanie czy homilię) oparte głównie na 2 Samuela 24. Proszę ewentualnie ten fragment przeczytać (przytaczam go poniżej w pełnej wersji).
Pod linkiem powtarzam wyjaśnienie, jak skutecznie odsłuchać czy też zapisać proponowane rozważanie.
A co do nagrania sprzed lat… Nieco je tu i ówdzie skróciłem, a zbędne dźwięki wyciąłem.
No dodam jeszcze, że jest w tym rozważaniu jakaś nowa aktualność… Proszę to … sprawdzić.
UWAGA: wpierw należy – KONIECZNIE – skopiować powyższy adres (link) i wkleić go na pasku adresu u góry w przeglądarce + enter + słuchać lub zapisać na własnym komputerze”. Skopiować link należy – po zaznaczeniu go – przez: Ctrl + C (a nie: klikając prawą stroną myszki)!
Jeszcze jedna techniczna uwaga! W komentarzu OPAL odkrył(a), że:”Pojawiła się łatwa do zaobserwowania ” nowość techniczna” mianowicie aktywny link „Download” – po kliknięciu w ten link od razu pojawił się plik do zapisania- takie ułatwienie, więc dzielę się od razu. A zatem jest prostszy sposób na słuchanie i zapisanie...
Ja też zrobiłem małe, choć …znaczące odkrycie, że w edytorze – przy robieniu wpisów – jest jeszcze jeden ukryty pasek, który wyświetla szereg nowych funkcji; choćby powyższy kolor tekstu itd.
2 Samuela 24:1 Jeszcze raz Pan zapłonął gniewem przeciw Izraelitom. Pobudził przeciw nim Dawida słowami: Idź i policz Izraela i Judę.
2 Rzekł więc król do Joaba, dowódcy wojsk, który był z nim: Przebiegnij wszystkie pokolenia Izraela od Dan do Beer-Szeby i policzcie ludzi, abym się dowiedział, jaka jest liczba narodu.
3 Lecz Joab odpowiedział królowi: Oby Pan, Bóg twój, dołożył jeszcze sto razy tyle do ludu, do tej liczby, która jest obecnie i którą widzą oczy mojego pana, króla. Dlaczego pan mój, król, tej rzeczy wymaga?
4 Rozkaz królewski przemógł Joaba i przywódców wojska. Joab oddalił się wraz z dowódcami od króla, aby zliczyć ludność Izraela.
5 Przeprawili się przez Jordan i zatrzymali się chwilowo w Aroerze, na południu od miasta, znajdującego się w środku doliny Gad w stronę Jazer,
6 następnie przybyli do Gileadu, do krainy Chetytów do Kadesz, aż dotarli do Dan. I krążyli w okolicach Sydonu.
7 Udali się potem do twierdzy Tyru, a później do wszystkich miast Chiwwitów i Kananejczyków. Potem skierowali się się do Negebu judzkiego i do Beer-Szeby.
8 Przebiegli w ten sposób cały kraj. Po dziewięciu miesiącach i dwudziestu dniach powrócili do Jerozolimy.
9 Joab przekazał królowi liczbę spisanej ludności. Izrael liczył osiemset tysięcy wojowników dobywających miecza, Juda zaś – pięćset tysięcy ludzi.
10 Serce Dawida zadrżało, dlatego że zliczył lud. Dawid zwrócił się do Pana: Bardzo zgrzeszyłem tym, czego dokonałem, lecz teraz, o Panie, daruj łaskawie winę swego sługi, bo postąpiłem bardzo nierozsądnie.
11 Gdy Dawid wstał nazajutrz rano, słowo Pańskie następującej treści zostało skierowane do proroka Gada, „Widzącego” Dawidowego: Idź i oświadcz Dawidowi To mówi Pan:
12 Przedstawiam ci trzy możliwości. Wybierz sobie jedną z nich, a Ja ci to uczynię.
13 Gad udał się do Dawida i przekazał mu następujące oświadczenie: Czy chcesz, by w tej ziemi nastało siedem lat głodu, czy wolisz przez trzy miesiące uciekać przed wrogiem, który cię będzie ścigał, czy też przyjść ma na twój kraj zaraza trwając trzy dni? Pomyśl i rozpatrz, co mam odpowiedzieć Temu
14 Dawid odpowiedział Gadowi: Jestem w wielkiej rozterce. Wpadnijmy raczej w ręce Pana, bo wielkie jest Jego miłosierdzie, ale w ręce człowieka niech nie wpadnę!
15 Zesłał więc Pan na Izraela zarazę od rana do ustalonego czasu. Umarło wtedy z narodu od Dan do Beer-Szeby siedemdziesiąt tysięcy ludzi.
16 Anioł wyciągnął już rękę nad Jerozolimą, by ją wyniszczyć; wtedy Pan ulitował się nad nieszczęściem i rzekł do Anioła, niszczyciela ludności: Wystarczy! Cofnij rękę! Anioł Pański znajdował się obok klepiska Arauny Jebusyty.
17 Dawid widząc, że Anioł zabija lud, wołał do Pana: To ja zgrzeszyłem, to ja zawiniłem, a te owce cóż uczyniły? Niech Twoja ręka obróci się raczej na mnie i na dom mego ojca!
18 Gad przybył w tym dniu do Dawida i powiedział do niego: Wyjdź, wznieś ołtarz Panu na klepisku Arauny Jebusyty!
19 Dawid więc wyszedł na słowo Gada, jak nakazał Pan.
20 Arauna spojrzał i zobaczył króla i jego sługi, jak się zbliżali ku niemu. Arauna wyszedł naprzeciw i oddał pokłon twarzą do ziemi przed królem.
21 Arauna rzekł: Po co przychodzi pan mój, król, do swego sługi? Dawid odpowiedział: Nabyć od ciebie klepisko, zbudować ołtarz Panu, aby powstrzymać zarazę grasującą wśród ludu.
22 Arauna odpowiedział Dawidowi: Pan mój, król, może wziąć je i złożyć ofiarę ze wszystkiego, co wyda mu się słuszne: oto woły na całopalenie, sanie młockarskie i jarzmo z wołów jako drwa.
23 Wszystko to, o królu, Arauna oddaje królowi. Arauna, powiedział jeszcze do króla: Pan, Bóg twój, niechaj ma w tobie upodobanie.
24 Król odpowiedział Araunie: Nie złożę Panu, Bogu mojemu, całopaleń, które otrzymam za darmo. Kupił więc Dawid klepisko i woły za pięćdziesiąt syklów srebra;
25 Następnie zbudował tam ołtarz Panu i złożył całopalenia i ofiary biesiadne. Pan okazał miłosierdzie krajowi i plaga przestała się srożyć w Izraelu.
Pojawiła się łatwa do zaobserwowania ” nowość techniczna” mianowicie aktywny link „Download” – po kliknięciu w ten link od razu pojawił się plik do zapisania- takie ułatwienie, więc dzielę się od razu.
” Nową aktualność” zapowiedzianą przez Ojca w treści zaraz będę tropić…
Bóg zapłać Ojcze Krzysztofie!