Krzysztof OSUCH, SJ – Szukać i znajdować Boga we wszystkim

A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich!

Z ciebie wyjdzie dla mnie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności”.

Co za tchnący nadzieją kontrast! Maleńkie Betlejem dostąpi tak wielkiego zaszczytu i wywyższenia. Najwyższy Bóg ma upodobanie w obdarowywaniu i uszczęśliwianiu wszystkiego, co małe i pokorne! Może się już zatem rozradować każdy, kto wie, że jest… najmniejszy, jak mieścina Betlejem, natomiast pysznie delektujący się swoją samowystarczalnością i wielkością niech staną w prawdzie i odkryją, że wnet zderzą się z granicą zakreślonych możliwości. Cóż znaczą olśniewające zdobycze nauki, techniki, skoro rwąca rzeka czasu i sama śmierć odbiorą i unieważnią wszystko? Naprawdę jesteśmy słabi, krusi i ulotni. Żeglujemy w nieprzejrzanym kosmosie – „tacy maleńcy, na łupinie orzecha stojąc” (Krzysztof Kamil Baczyński, Pioseneczka). Smutne to, ale czy popycha w rozpacz? Nie, gdyż Wielki Stwórca z miłosnym upodobaniem odnosi się do nas – takich właśnie kruchych i maleńkich, najmniejszych. Dobry Ojciec, stwarzając nas takimi, przyjaźnie towarzyszy nam w przebogatej wędrówce przez ziemię i nade wszystko zaprasza do siebie. Nie zostaliśmy stworzeni do wiecznej nędzy i deprymującego ubóstwa czy wręcz nicości! Boskie Osoby pragną wypełnić bezbrzeżne ubóstwo ludzkiego serca! O tym najdobitniej świadczą narodziny Syna Bożego pośród nas. To każdy i każda oraz cały ludzki ród są owym „najmniejszym Betlejem” – obdarowanym narodzinami Syna Bożego i najściślejszą więzią z Nim.

Celebrowanie Bożego Narodzenia tuż-tuż. My – ubodzy, maleńcy i pokornie najmniejsi – chciejmy ten święty czas dobrze spożytkować. Uwewnętrzniajmy łaskawy zamysł Boskich Osób wobec nas! Mamy tyle wspaniałych osobowych wzorców, jak pięknie i w pełni żyć z Daru, którym jest „błogosławiony owoc łona” Maryi. Elżbieta, napełniona Duchem Świętym, w lot pojęła, Kto ją nawiedza! Aż „wydała głośny okrzyk”.

Mamy czas, może już bardzo krótki, by przestać się błąkać po ślepych zaułkach bezbożnej cywilizacji i zwrócić się wprost do Miłości Boga, która jest dla nas wszystkim: i Światłem, i Chlebem, i prawdziwą Drogą do Nowego Życia. Niech codzienny i niejako programowy „zwrot wprost do Miłości Boga” (Pius XII) obficie owocuje pokojem, radością, sensem i szczęściem. Tak, szczęściem – wbrew narastającemu zewsząd uciskowi! Przecież Bóg Ojciec dał nam swego Syna Jednorodzonego, i to w sposób ostateczny i nieodwołalny. Teraz zatem wszystko zależy już tylko od nas – od rozumnych wyborów nieustannie oświetlanych światłem Zbawiciela i Jego Ewangelii.

„W życiu nie ma takiej chwili, abyśmy nie mieli wszystkiego, co potrzebne, aby czuć się szczęśliwymi. (…) Jeśli jesteś nieszczęśliwy, to dlatego, że cały czas myślisz raczej o tym, czego nie masz, zamiast koncentrować się na tym, co masz w danej chwili” (Anthony de Mello, jezuita). Odnówmy w te dni „głośny okrzyk” jako najszczęśliwiej związani z Bożym Synem. Na tyle sposobów – aż po Eucharystię.

Rozważanie (krótka homilia opublikowana w aktualnej NIEDZIELI. Zapraszam na oryginalną stronę: V

https://www.niedziela.pl/artykul/157001/nd/%E2%80%9EBetlejem-najmniejsze-i-%E2%80%9Eglosny

1. czytanie (Mi 5, 1-4a)Mesjasz będzie pochodził z BetlejemCzytanie z Księgi proroka MicheaszaTak mówi Pan:A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! z ciebie wyjdzie dla mnie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto Pan porzuci ich aż do czasu, kiedy porodzi mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela.

Powstanie on i paść będzie mocą Pańską, w majestacie imienia Pana, Boga swego. osiądą wtedy, bo odtąd rozciągnie swą potęgę aż po krańce ziemi. a on będzie pokojem.

Psalm (Ps 80 (79), 2ac i 3b. 15-16. 18-19 (R.: por. 4))Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienieUsłysz, Pasterzu Izraela, *Ty, który zasiadasz nad cherubami!

Wzbudź swą potęgę *i przyjdź nam z pomocą.Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie

Powróć, Boże zastępów, *wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.

Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie

Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy, †nad synem człowieczym, *którego umocniłeś w swej służbie.

Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie2. czytanie (Hbr 10, 5-10)Chrystus przychodzi spełnić wolę Ojca

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Bracia: Chrystus, przychodząc na świat, mówi: «ofiary ani daru nie chciałeś, ale Mi utworzyłeś ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: oto idę – w zwoju księgi napisano o Mnie – aby spełnić wolę Twoją, Boże».Wyżej powiedział: «ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie», choć składane są zgodnie z Prawem. Następnie powiedział: «oto idę, aby spełnić wolę Twoją». Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.

Aklamacja (Łk 1, 38)Alleluja, alleluja, alleluja

Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego.

Alleluja, alleluja, allelujaEwangelia (Łk 1, 39-45)Maryja jest Matką oczekiwanego Mesjasza

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».