Krzysztof OSUCH, SJ – Szukać i znajdować Boga we wszystkim

Poniżej cenny przyczynek – z „ON i ja” – do obrazu BOGA i opisu RELACJI, do jakiej jesteśmy zaproszeni. Codziennie. Będąc pewnym niewyczerpalności bogactw Jego Serca. I jeszcze ten (nieco) tajemniczy postulat, by wykrzesać z siebie odpowiednią jakość czytania / słuchania słów JEZUSA : „Mego głosu trzeba słuchać inaczej, niż się słucha innych głosów”. Od owego „inaczej”  zależy owoc – nasycenie serca Jego pełną odpowiedzią na wszystkie nasze potrzeby czułości, odpoczynku, zrozumienia…

• O! W tym momencie odkrywam zbieżność z dzisiejszą ewangelią:
  Jezus powiedział do tłumów: Nikt nie zapala lampy i nie przykrywa jej garncem ani nie stawia pod łóżkiem; lecz stawia na świeczniku, aby widzieli światło ci, którzy wchodzą. Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajemnego, co by nie było poznane i na jaw nie wyszło. Uważajcie więc, jak słuchacie. Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, temu zabiorą i to, co mu się wydaje, że ma (Łk 8,16-18).

 – „Myślałam: co mam napisać.

– „Czy choć raz opuściłem spotkanie z tobą? Czy nie jesteś pewna mojej wierności? Czy nie mam dla ciebie rzeczy zawsze starych i zawsze nowych?

A przy moich niezliczonych bogactwach, jakże mogłyby wyczerpać się bogactwa mego serca, kiedy moja miłość do was jest nieustającym ogniem, wartkim strumieniem, który nie może wyschnąć…

Jak dalece nie znacie potęgi waszego Boga… Czy obawiacie się Go poznać? Wy, którzy tak mało Go poszukujecie… Radość dusz waszych płynie ze stałego obcowania z waszym Stwórcą, z waszym Zbawicielem, w Duchu Bożym. Zdajcie się na Boga, cokolwiek by uczynił. Pozwólcie Mu się prowadzić i współdziałajcie gorliwie z Jego Tchnieniem.

Ty zaś przychodź do Niego z entuzjazmem, gdyż On posiada pełną odpowiedź na wszystkie twoje potrzeby czułości, odpoczynku, zrozumienia.

Ale wasze myśli trwają krótko. Przedłużajcie przynajmniej wasze pragnienia, aby osiągnąć wyższy poziom, nową strefę, gdzie Duch was oczekuje, aby podnieść was jeszcze wyżej.

Lecz niech wszystko dzieje się w radości, w tej radości, która pomnaża chwałę Bożą. Czyż ojciec rodziny byłby zadowolony, gdyby jego dzieci przychodziły oddawać mu swoje powinności wiedzione strachem i w ponurym nastroju? Rozszerz swoje serce, moja córko, kiedy się do Mnie zbliżasz, jak dziecko, które czuje się szczęśliwe.

Myślisz sobie: On ciągle wymaga ode mnie wewnętrznych uśmiechów. Uwierz w to, że choć jestem Bogiem, potrzebuję uśmiechu ludzi, gdyż nieskończenie pragnę waszego szczęścia. Któż może to pojąć? Kto ośmieliłby się nawet to przypuścić? Uwierz. Bo to moja miłość przemawia, a mego głosu trzeba słuchać inaczej, niż się słucha innych głosów”.

Gabriela Bossis, ON i ja. Rozmowy…, tom III nr 127,  13 listopada 1947. Godzina święta.