APEL DO POLSKICH PARLAMENTARZYSTÓW o prawo do życia dla każdego poczętego dziecka i ochronę macierzyństwa

[dziś otrzymałem, dzielę się, zachęcam; sam już podpisałem]

Informacja prasowa: Przesłanie XXXVI Pielgrzymki Obrońców Życia na Jasną Górę

W imieniu Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia, zwracam się z gorącą prośbą o zaznajomienie się z dwoma załączonymi tekstami: „Apelem do polskich parlamentarzystów o prawo do życia dla każdego poczętego dziecka i ochronę macierzyństwa” oraz informacją o inicjatywie Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia „Kochamy każde dziecko”, w której razem z prezesem Federacji, dr. Pawłem Wosickim, wyjaśniamy złożoną sytuację, jaka wytworzyła się ostatnio wśród ruchów pro-life w Polsce.

Muszę mocno podkreślić, że nasza inicjatywa, „Apel do polskich parlamentarzystów o prawo do życia dla każdego poczętego dziecka i ochronę macierzyństwa” zasadniczo różni się od inicjatywy Fundacji „Pro – prawo do życia” tym, że my postulujemy pełną ochronę życia wszystkich poczętych dzieci, ale absolutnie opowiadamy się przeciwko jakimkolwiek sankcjom karnym dla kobiet, które dopuszczają się aborcji. Chcemy utrzymania takiego zapisu odnośnie do karalności kobiet, jaki jest w obecnie obowiązującej ustawie.

Absolutnie nie do przyjęcia jest dla nas postulat – zapisany w propozycji p. Mariusza Dzierżawskiego – możliwości karania pięcioma latami więzienia kobiety, która dopuściła się aborcji np. w sytuacji poczęcia dziecka w wyniku przestępstwa.

Ten nasz apel będziemy propagowali zarówno w formie papierowej, jak i internetowej. Już dzisiaj można się pod nim podpisać na stronie internetowej: www.kochamykazdedziecko.pl

Pragnę nadmienić, że ten nasz apel podpisała jako pierwsza p. dr Wanda Półtawska, jako jedna z pierwszych p. marszałek prof. Alicja Grześkowiak, p. prof. Franciszek Adamski i wielu znanych, zasłużonych obrońców życia w Polsce .

Bardzo serdecznie proszę o propagowanie tego naszego apelu, a także zachęcanie, szczególnie młodych, do korzystania z naszego serwisu internetowego www.pro-life.pl .

Życząc wielu Łask Bożych, łączę wyrazy głębokiego szacunku i wdzięczności.
Szczęść Boże!

dr inż. Antoni Zięba

wiceprezes Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia
prezes Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka
organizacja pożytku publicznego KRS 0000140437
ul. Krowoderska 24/1, 31-142 Kraków
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
biuro: ul. Krowoderska 24/6, 31-142 Kraków
tel./fax (12) 421-08-43
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
www.pro-life.pl
e-mail: biuro@pro-life.pl

Apelujemy do Posłów i Senatorów RP o nowelizację ustawy „O planowaniu rodziny” z dnia 7 stycznia 1993 r., w celu wyeliminowania z niej wszystkich zapisów dopuszczających możliwość zabijania poczętych dzieci i uchwalenie takiego prawa, które chronić będzie życie każdego człowieka od momentu poczęcia, bez względu na stan jego zdrowia czy okoliczności poczęcia. Opowiadamy się też za utrzymaniem niekaralności kobiety – matki dziecka poczętego.

Apelujemy też o kompleksową i możliwie pełną opiekę nad matką i rodziną dziecka poczętego. W tym kontekście pragniemy zwrócić uwagę na konieczność zapewnienia stosownego wsparcia kobietom w ciąży, które znalazły się w trudnej sytuacji materialnej czy też życiowej. Postulujemy też objęcie tych osób programem świadczenia rodzicielskiego już od chwili zarejestrowania ciąży. Jednak najbardziej zdecydowanej pomocy i wsparcia potrzebują kobiety w ciąży problemowej, tj. w sytuacji, gdy poczęte dziecko jest prenatalnie chore, zagrożone jest zdrowie matki lub gdy ciąża jest skutkiem przestępstwa. Konieczna jest dla nich specjalna pomoc medyczna, materialna, psychologiczna i prawna. Ze swojej strony, w miarę swoich możliwości, zapewniamy wsparcie i pomoc na każdym etapie przygotowania, uchwalania i wdrażania tego tak potrzebnego programu.

UZASADNIENIE:

Funkcjonująca od 23 lat ustawa „O planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży” z dn. 7 stycznia 1993 r. z jednej strony anulowała narzuconą w warunkach komunistycznego terroru ustawę z 27 kwietnia 1956 r., zezwalającą na zabijanie poczętych dzieci i wprowadziła generalną ochronę życia poczętych dzieci, z drugiej strony jednak dopuściła aborcję w trzech wyjątkowych przypadkach, gdy: 1. ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej; 2. przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo poważnej choroby czy niepełnosprawności poczętego dziecka; 3. zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego. Należy tu podkreślić, że obrońcy życia zawsze domagali się i nadal się domagają pełnej ochrony życia każdego poczętego dziecka, bez wyjątków.

Pomimo swej niekonsekwencji, obowiązująca od ponad dwudziestu lat ustawa w istotny sposób przyczyniła się do wzrostu szacunku wobec życia poczętych dzieci. Wielokrotnie zmniejszyła się liczba aborcji, poprawił się stan zdrowia kobiet oraz rodzących się dzieci. Trzeba podkreślić, że te dobre rezultaty osiągnięto bez wprowadzania sankcji karnych dla kobiet dopuszczających się nielegalnej aborcji. Ustawodawca uznał bowiem, że kobieta wskutek różnorodnych konsekwencji psychicznych i fizycznych, sama staje się, obok dziecka poczętego, ofiarą aborcji.

Badania opinii społecznej z ostatnich lat wskazują, że większość Polaków opowiada się za prawem do życia wszystkich, bez żadnych wyjątków, poczętych dzieci. Opowiadają się oni za prawem do życia dla poważnie chorych czy niepełnosprawnych nienarodzonych dzieci, uznają także fakt, że zabicie dziecka nie jest właściwym rozwiązaniem dla leczenia kobiety – matki poczętego dziecka. Co do niezwykle rzadkiej sytuacji, w której „zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego”, nie można godzić się na pozbawienie życia poczętego dziecka tylko dlatego, że jego ojciec jest podejrzany o dokonanie przestępstwa.

Prawo do życia jest fundamentalnym prawem każdego człowieka: zdrowego i chorego, sprawnego i niepełnosprawnego, narodzonego i nienarodzonego. To ponadwyznaniowe prawo zapisane jest m.in. w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka ONZ (1984 r.) art. III: „Każdy człowiek ma prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa swej osoby” oraz w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (1997 r.) art. 38: „Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia”. Współczesna nauka, medycyna potwierdza jednoznacznie fakt naukowy: życie człowieka zaczyna się w momencie poczęcia.

Inicjatywa Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia Człowieka ma na celu zapewnienie każdemu poczętemu dziecku prawa do życia i wzmocnienie ochrony macierzyństwa. Poprzez zorganizowanie ogólnospołecznej akcji zbierania podpisów pod „Apelem do polskich parlamentarzystów o prawo do życia dla każdego poczętego dziecka i ochronę macierzyństwa” i towarzyszące jej działania edukacyjne pragniemy uwrażliwić szerokie kręgi naszego społeczeństwa na bezcenną wartość życia każdego poczętego dziecka i wpływać na parlamentarzystów w celu dokonania odpowiednich zmian w polskim prawie, w szczególności w ustawie „O planowaniu rodziny…” z 7 stycznia 1993 roku.

1. Geneza „Apelu do polskich parlamentarzystów o prawo do życia dla każdego poczętego dziecka i ochronę macierzyństwa”

Nowa sytuacja społeczno-polityczna powstała po wyborach prezydenckich i parlamentarnych przeprowadzonych w Polsce w 2015 roku ożywiła nadzieje wielu Polaków na wzmocnienie ochrony życia poczętych dzieci, poprzez objecie prawną ochroną także dzieci prenatalnie chorych i poczętych w wyniku czynu zabronionego. Zgodność tego postulatu z oczekiwaniem znacznej części polskiego społeczeństwa potwierdzają badania opinii publicznej. I tak np. w dwóch ogólnopolskich sondażach przeprowadzonych w latach: 2012 (przez Centrum Myśli Jana Pawła II) i 2013 (przez CBOS) na pytanie „czy opowiadasz się za prawem do życia każdego poczętego dziecka bez wyjątku” – „tak” odpowiedziało odpowiednio 80% i 75% Polaków.

Inicjatywę zmiany polskiego prawodawstwa podjęła kilkudziesięcioosobowa grupa liderów różnych organizacji działających na rzecz obrony życia i rodziny, działających w Polsce, która na przełomie roku 2015/16 spotykała się w Warszawie. W celu osiągnięcia zamierzonych celów postanowiono wykorzystać formę obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej. Zgodzono się, że przede wszystkim należy objąć prawną ochroną wszystkie poczęte dzieci, bez wyjątków. Nie budziła też kontrowersji konieczność wprowadzenia do polskiego ustawodawstwa zapisów polepszających ochronę macierzyństwa, w szczególności otoczenie specjalną troską i ochroną tzw. ciąż specjalnej troski.

W środowisku obrońców życia nastąpił jednak zasadniczy podział w związku z propozycją wprowadzenia do znowelizowanej ustawy zapisu o karaniu kobiet dopuszczających się aborcji. Chcemy tu zwrócić uwagę, że obecnie obowiązujące ustawodawstwo, uznając kobietę za drugą ofiarę aborcji, wyłącza ją spod sankcji karnej za nielegalne przerwanie ciąży. W myśl obowiązujących przepisów karze do 3 lat więzienia podlega lekarz/osoba wykonująca aborcje, personel pomocniczy, także osoby skłaniające kobietę do przerwania ciąży. Fundacja „Pro – prawo do życia” wraz ze środowiskiem związanym z Stow. Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi opowiedziała się zdecydowanie za podwyższeniem sankcji karnej do 5 lat pozbawienia wolności i objęciem nią także kobiet dopuszczających się aborcji (z możliwością ewentualnego nadzwyczajnego złagodzenia kary przez sąd). Stanowisko to poparło też kilka innych środowisk. Polska Federacja Ruchów Obrony Życia, zrzeszająca 86 ruchów i stowarzyszeń, opowiedziała się za utrzymaniem dotychczasowego ustawowego zapisu wyłączającego kobiety dokonujące aborcji z odpowiedzialności karnej.

W związku z powstałą sytuacją Polska Federacja Ruchów Obrony Życia nie mogła włączyć się w inicjatywę obywatelską zgłoszoną przez Fundację PRO, wprowadzającą karalność kobiet. Równocześnie Federacja zainicjowała kampanię społeczną „Kochamy KAŻDE dziecko„, której ważnym elementem jest akcja zbierania podpisów pod „Apelem do polskich parlamentarzystów o prawo do życia dla każdego poczętego dziecka i ochronę macierzyństwa”. Podpisy będą zbierane do końca sierpnia br. i w połowie września przekazane będą Marszałkowi Sejmu RP. Równolegle przedstawiciele Federacji wraz z ekspertami będą współpracować z posłami w celu przygotowania stosownych zmian w polskim prawodawstwie.

2. Zbieranie podpisów pod Apelem

22 marca br. w siedzibie Polskiej Agencji Prasowej w Warszawie zaprezentowano mediom „Apel do polskich parlamentarzystów o prawo do życia dla każdego poczętego dziecka i ochronę macierzyństwa” i jego krótkie uzasadnienie. W tym dniu rozpoczęto także zbieranie podpisów pod Apelem, również z wykorzystaniem internetu (www.kochamykazdedziecko.pl).

Polska Federacja Ruchów Obrony Życia będzie zbierać podpisy współpracując z katolickimi i centroprawicowymi mediami oraz organizacjami prorodzinnymi i katolickimi. Liczymy też na umożliwienie zbierania podpisów pod Apelem w parafiach, tak aby głos upominający się o prawo do życia dla każdego poczętego dziecka był mocny i zdecydowany.

3. Upowszechnianie Apelu wraz z uzasadnieniem

Osoby i środowiska zrzeszone w Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia planują w czasie zbierania podpisów prowadzenie różnorodnych działań służących szerokiemu (w wymiarze ogólnospołecznym) upowszechnieniu argumentów etycznych, medycznych, prawnych i społecznych za wprowadzeniem pełnej ochrony życia każdego poczętego dziecka, a także konieczności lepszej ochrony macierzyństwa. Planowane są wystawy, projekcje filmów, wydawanie i rozpowszechnianie folderów i innych materiałów edukacyjnych, także szeroka współpraca z mediami i organizacjami prorodzinnymi.

dr Paweł Wosicki – prezes Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia
dr inż. Antoni Zięba – wiceprezes Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia

Poznań – Kraków marzec 2016 r.