W definicję człowieka wpisany jest Bóg – Miłość !

4 stycznia 2024, autor: Krzysztof Osuch SJ

„Miłość mi wszystko wyjaśniła,
Miłość wszystko rozwiązała –
Dlatego uwielbiam tę Miłość,
Gdziekolwiek by przebywała”

– Karol Wojtyła

Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością. W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy(1 J 4,7-10)

Miłość mi wszystko wyjaśniła?

„Umiłowani, miłujmy się wzajemnie” – tak się zaczyna powyższe czytanie.
Św. Jan kolejny raz nalega, by wzajemnymi odniesieniami wierzących w Chrystusa zawsze rządziła miłość. Nie jest to jedynie jedna z wielu mądrych rad czy moralizujących zachęt. Ewangelista Jan wie na pewno, że Miłość Boga zstępująca w nasz ludzki świat jest najważniejsza i że winniśmy wybrać ją w imię rozumu i serca. A powód tego jest ten: Bóg jest Miłością. Bóg jest wspólnotą Trzech miłujących się Osób. My stworzeni – na Boży obraz i podobieństwo – jesteśmy z miłości i dla miłowania. My też mamy być wspólnotą miłujących się osób.
Miłość Boskich Osób jest (winna być) u źródła nie tylko naszej wzajemnej miłości, ale także wielu innych dóbr – takich jak wewnętrzny pokój, uskrzydlająca nadzieja i upragniona radość oraz poczucie sensu życia.
Karol Wojtyła pięknie kiedyś napisał w znanym wierszu:

Miłość mi wszystko wyjaśniła,
Miłość wszystko rozwiązała –
Dlatego uwielbiam tę Miłość,
Gdziekolwiek by przebywała.

  • Czy nam „Miłość wszystko wyjaśniła” i natchnęła nas pogodą, radością i nadzieją?
  • Czy ludzie, z którymi żyjemy na co dzień, mówią nam, że Miłość im wszystko rozwiązała?

Zagrażająca rozpacz

Henry David Thoreau, XIX wieczny amerykański eseista i filozof, wypowiedział prowokujące zdanie: „Większość ludzi żyje w cichej rozpaczy”. – Czy to prawda? Być może od razu zaprzeczymy i powiemy, że my (tu obecni) na szczęście należymy do mniejszości, której obca jest rozpacz, zwątpienie, ból i smutek. Być może tak jest naprawdę, jeśli naprawdę żyjemy w żywej więzi z naszym Panem i Zbawicielem. Ale nie zawsze tak było. I wciąż różnie z tym bywa i będzie. Zwłaszcza gdy uważniej słuchamy Boga i uważniej przyglądamy się naszemu życiu.

Nasz optymizm – załóżmy, że już jest on ugruntowany w Bogu – czasem bywa mocno próbowany. Wszystkich nas, wcześniej czy później, „dopada” świadomość radykalnego ubóstwa, choćby pod postacią przemijania. Każdemu zajrzy w oczy to, co filozofia nazywa bolesnym doświadczeniem istnienia przygodnego. Praktycznie znaczy to, że jeszcze nie tak dawno nie było nas i mogło nas w ogóle nie być. A jeśli tu jesteśmy, to na krótko. Wnet znów nas nie będzie wśród żywych i chodzących po Ziemi!

  • Wszyscy doświadczamy kruchości życia. Otrzymawszy dar życia, czujemy w sobie z jednej strony wielkie pragnienia, by żyć bez zagrożeń, bezpiecznie; marzą nam się – i to w doskonałym wydaniu – takie dobra jak mądrość, wiedza, miłość, pokój, radość, wzajemne zaufanie itd. Jednak z drugiej strony realne życie funduje nam tyle niepokojów i rozczarowań, złości i przemocy, niechęci a nawet nienawiści. Czujemy się też nieraz prawie że siłą wtrącani w wielką niepewność, we wszelki relatywizm: poznawczy i etyczny. Kwestionowany i atakowany jest nawet sam Bóg: Jego Dobroć i Jego Wielki Plan Zbawienia. Podejrzenia i zakwestionowania rzucane są od niechcenia i jakby mimochodem.
  • Widać gołym okiem, a jeszcze bardziej widać to dzięki światłu Słowa Bożego, że ktoś mocny i złośliwy bardzo chce nam szkodzić; mocno nad tym pracuje, by nas osamotnić, wyizolować, oderwać od Boga jako Źródła i Celu.
    Toczy się o to nieustanna i tytaniczna walka duchowa (duchów), choć często rozgrywa się ona jakby pod osłoną dymnych zasłon czy „syrenich śpiewów”**, a także przy zastosowaniu różnego typu znieczulaczy (chemicznych i innych).
  • Udział w życiu (w człowieczeństwie), którego doświadczamy jako trudnego i poddanego różnego rodzaju manipulacjom – może wywoływać w nas poczucie nie tylko zagubienia, ale i skrzywdzenia. Takie życie rzeczywiście boli i wywołuje właśnie „cichą rozpacz”, do której (na ogół) nie wypada się przyznawać. Lepiej jest udawać, że wszystko idzie dobrze i w ogóle jest świetnie.

Nie da się zrozumieć człowieka bez Boga – Miłości

Jeśli nie chcemy zbyt długo błądzić we mgle i (cicho bądź głośno) rozpaczać, to winniśmy zgodzić się na wpisany w nas imperatyw, by mianowicie w imię wrodzonej nam miłości do siebie samych intensywnie szukać Tego, który stanowi o naszej tożsamości. Filozofowie pytający o ludzką tożsamość mówią pięknie i mądrze, że „w definicję człowieka wpisany jest Bóg”. Znaczy to, że nie da się człowieka zdefiniować, opisać, określić, jeśli nie odkryjemy i nie uznamy tego, że stworzył nas i stwarza Ten, Który Jest i powołuje nas do udziału w Jego Życiu i w Jego wiecznym szczęściu. 

Pewnego razu doktoranci Martina Heideggera zastanawiali się w czasie seminarium nad zagrożeniami minionego wieku, w którym ludzie zostali przywaleni okropnością dwóch bezbożnych totalitaryzmów. Profesor przysłuchiwał się milcząco ich analizom i wskazywanym środkom zaradczym. Na końcu zabrał głos i powiedział krótko: Panowie, „tylko Bóg może nas uratować”. Dokładnie, tak jest naprawdę. Chrześcijaństwo to właśnie głosi z pokolenia na pokolenie.

  • W imię wielowiekowego Bożego Objawienia, a zwłaszcza w imię Jezusa Chrystusa głosimy, że człowiek zostawiony sam sobie i sam na sam z „zabójcą i kłamcą” (por. J  8, 44) – jest śmiertelnie zagrożony i przegrywa. Ale wolą Boga jest zwycięstwo człowieka. Jego wola, miłosna i wszechmocna, jest skuteczna. Byle tylko człowiek zechciał przyjąć ocalenie. Wystarczy zaufać i uwierzyć Bogu, który objawia swą Boską Miłość.

Podane na tacy

To, co jest sercem Ewangelii można wypowiadać i ogłaszać na wiele sposobów.
Św. Jan czyni to tak na przykład: „Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy” (1 J 3,2). A dziś słyszeliśmy te słowa: „W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy” (1 J 4,7-10).

  • Św. Jan chce nam powiedzieć, że Bóg angażuje się w trudne ludzkie dzieje wystarczająco i aż nadto. Bóg czyni wszystko, by przywrócić nam jasność co do naszej wysokiej godności; i by dać nam pewność, że zbawcze działanie Boga jest skuteczne. Nasza godność dzieci Bożych jaśnieje (bardziej niż Słońce) w Synu Bożym, który stał się naszym Bratem. Nasza pewność zbawienia jest w tym, że Syn Boga Ojca został posłany „jako ofiara przebłagalna za nasze grzechy”.
    – Jak dobitniej można powiedzieć, że nasza godność jest wspaniała i niekwestionowalna?
    – Jak bardziej przekonująco ma Bóg nas zapewnić, że niszcząca nas siła grzechów została pokonana, a my cudownie i cudnie usprawiedliwieni?

Alternatywa

Bóg uprzedza nas zawsze i pod każdym względem. On Stwarza. On pierwszy umiłował.
Można powiedzieć, że „w grze miłości” (św. o. Pio), rozgrywanej między Stwórcą i stworzeniami, „piłka” zawsze jest po naszej stronie. Bóg wciąż czeka, kiedy zrobimy pełny (coraz pełniejszy) „użytek” z Jego darów – z Jego Syna, z Jego ofiary, z Jego pouczeń, z Jego obietnic, z Jego Miłości…

  • Bóg cierpliwie i pokornie przynagla do wybrania Jego Miłości i życia. Odsłania też, co jest alternatywą dla Jego Miłości i Mądrości (Pwp 30,15-20). Jeśli nie wybierzemy życia, które jest w Miłości Boga, to skażemy siebie na naprzemienne pysznienie się i poniżanie siebie! Jeśli nie wkorzenimy się i nie ugruntujemy się w Miłości Boga Ojca (por. Ef 3,17), to coraz większa pycha naprzemiennie z poniżaniem siebie – staną się naszym marnym losem i wyniszczającym żywiołem!
  • Jeśli człowiek świadomie „celebruje” niedowierzanie Miłości Boga, to skazuje siebie na cierpienie. Wzgardzenie Miłością Boga wywołuje chorobę ducha, która na tym polega, że człowiek właśnie naprzemiennie siebie wywyższa lub/i sobą pogardza. Wahadło samowywyższania i samoponiżania wychyla się coraz mocniej! Efektem tego bezsensownego zachowania są zwykle różne fatalne stany, takie jak zwątpienie, depresje, poczucie wyczerpania i poczucie jakiegoś zasadniczego niespełnienia…

Działanie

Skoro Bóg, będący Miłością, stworzył nas jako skierowanych ku Niemu w Miłości, to nie powinniśmy naiwnie mniemać, że spełnimy się poza Bogiem. Swoistą karą za rozmijanie się z Miłością Boga jest ból ducha i trawiący nas niepokój! Doskonale pojął to św. Augustyn i wyraził w tych słowach: Stworzyłeś nas, Boże, jako ku Tobie skierowanych i niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Tobie, o Panie.

  • To dobrze, jeśli na rekolekcje ignacjańskie przyprowadzają nas (także) trudne przeżycia: cierpienia, rozczarowania, niepokoje, zagubienie, zniechęcenia czy nawet „cicha rozpacz”. Bóg ma w tej sytuacji większą szansę dotrzeć do nas (być usłyszanym) i zaofiarować nam Siebie – swą Boską Miłość i swoją wielką „narrację” na nasz temat, swój Plan Zbawienia. Jest w nim miejsce dla każdej osoby. Dla nas wszystkich też.

Częstochowa, 8 stycznia 2009  AMDG et BVMH                                                                                  Krzysztof Osuch SJ

Przypis

** syreni śpiew– to czarujący, urzekający, kusicielski, uwodzicielski śpiew wykonywany przez zwierzęta morskie, zwane syrenami. Bardzo często ulegali im marynarze i wodni podróżnicy, którzy poddawali się całkowicie władaniu pięknych pół- ryb i pół- kobiet. W mitologii śpiew znany już od czasów Odyseusza, którego losy opisane są w „Odysei” Homera, po wojnie trojańskiej wracał przez 10 lat do Itaki. ZA

JezusMiłosierny1

Komentarze

komentarzy 7 do wpisu “W definicję człowieka wpisany jest Bóg – Miłość !”
  1. efer pisze:

    3 stycznia 2023r.
    W definicję człowieka wpisany jest Bóg – Miłość !
    – Definicja została potwierdzona w osobie Papieża, Benedykta XVI, ….
    w jego ostatnich słowch ziemskiego życia 30/ grudnia 2022r!. – „Boże kocham Cię” !
    Tego dnia na porannej modlitwie przychodzą niespodziewanie słowa : – ” Pomogę ci ! ”
    ” żyj , (…………… ) wspierając Kościół ” ! – „Przesyłam ci myśli w imię Jezusa !
    – ON, Jezus jest Głową Kościola !!! ” – /Benedykt XVI .
    ” – Duch Boży rozlany jest w naszych sercach , dla tego prowadzi nas i wspiera w jedości
    z Bogiem ! – On, Duch Boży jest wspólnotą dzieci Bożych ; – Wspólnotą Kościoła ! ”
    ” Kościół to wspólnota rodziny , rodzin z Ducha Bożego ! ”
    „- Kościół prowadzić może, tylko Bóg , jednością, ducha Swojego !
    -Świętość Boża jest pokojem w sercu człowieka i człowiek jest spełniony Miłością, którą jest Bóg.
    Żyj wspierana Milością Boga, jedyną prawdą życia ludzkiego, którą jest Bóg ! „…..
    – Światło : – Jeden Bóg, jeden Duch, i jedna wiara wspólnoty Kościoła !

    Tego samego dnia , Msza św. transmisja z Jasnej Góry.
    – Im bliżej Boga, tym piękniejszy jest człowiek ! Bóg stał się człowiekiem z ludzi i dla ludzi !
    Tajemnica wcielenia Jezusa : – ON, Jezus jest wszystkim: czym jest życie i jak żyć !

    4 styczeń 2023r.
    Maryja nauczycielką, duchowego rozeznawania ! ” – Zróbcie wszystko cokolwiek wam powie
    mój Syn, Jezus, – Syn Boży !
    Notuję słowa : „On / Benedykt XVI, ci pomoże, jak służyć Kościołowi. Będąc Papieżem , znał
    sprawy Kościoła, ……- „Ciała Jezusa,” , Sakrament Eucharystii , obecności Mojej !
    – Był przewodnikiem rozeznawania obecnych czasów ! ” – Jezus /Duch Święty.

    22/ 11. 2022r.
    W trakcie czytań na dziś z mateusza.pl
    – ” Czytaj Apokalipsę, to jest czas, który nadchodzi „. – Jezus / Duch Świety

  2. efer pisze:

    Miłość mi wszystko wyjaśniła,
    Miłość wszystko rozwiązała –
    Dlatego uwielbiam tę Miłość
    Gdziekolwiek by przebywała

    23 / 9 . 2020r. wspomnienie o. Pio
    Tego dnia tuż po przebudzeniu doświadczyłam światła Bożego i kontemplacji ;
    prowadzona drogą poznawania, Świętej Miłości Boga w kolejnych atrybutach Jego !!!
    – Świętość Mądrości w miłości Bożej !
    – Świętość Miłosierdzia miłości Bożej !
    – Świętej Obecności Bożej w życiu człowieka , Prawdy objawionej w Bogu, w Jezusie !
    – Tylko Bóg jest Święty w Swoim Istnieniu, wiecznym życiem Miłości ! – życia ludzkiego.
    – Mądrość Boża obejmuje najdrobniejsze przejawy życia ludzkiego i ogarnia swoją Mądrością
    przedwiecznej Miłości Bożej !
    ” Bóg jest Miłością ! ” – dawcą i źródłem życia ludzkiego.
    Miłość jako źródło istnienia, ….. – jest podstawą Życia Wiecznego !!!

    – O, Miłości niepojęta, ….. Krzyżu Chrystusa !

    Podczas Eucharystii Świąt Bożego Narodzenia u sióstr Karmelitanek w Glumslöv,
    doświadczyłam zachwytu; duchowego światła widzenia Chwały Jezusa ukrzyżowanego !
    – Chwały okrywającej rany Chrystusa …….., a wielki majestat okrywał całą Jego Osobę !
    Nie było widocznego cierpienia Jezusa wiszącego na Krzyżu ! ……
    ( Radość i zachwyt napełniały moje serce .)

    Ps. Pozdrawiam serdecznie ojca i Szczęść Boże w Nowym Roku !

  3. efer pisze:

    Pozdrawiam ojca serdecznie u początku Nowego Roku 2020 ,
    Niech Bóg Błogosławi i umacnia !
    Szczęść Boże !

  4. efer pisze:

    Refleksja :
    Nasza godność dzieci Bożych jaśnieje (bardziej niż słońce) w Synu Bożym, który stał się naszym Bratem …… ” jako ofiara przebłagalna za nasze grzechy”.
    – Wystarczy zaufać i uwierzyć Bogu, który objawia swą Boską miłość …!!!

    8 /8. 2019r.
    Dziś Ewangelia, Mt 16,13-23. – Wyznanie Piotra . – ” Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga Żywego”…..
    Słowa te wprowadziły mnie w osobiste doświadczenie głębi Ewangelii … wyznania Piotrowego.
    Kontemplowałam poznanie Jezusa, Mesjasza !
    – Chrystus Chwałą Nieba !!!
    – Objawieniem Miłości, którą jest Bóg Ojciec !
    – Wcieleniem Jego w naturę ludzką !
    – Zwycięstwem Boga, który jest Miłością !
    – Objawieniem Miłości – Miłosiernej, Boga samego, który zbawił człowieka !
    Ps. Danym mi było poznać jak bardzo Boże Człowieczeństwo w Jezusie zmagało się z ofiarą życia
    w człowieku w Jezusie, Synu Bożym! Ostatecznie to MIŁOŚĆ zwyciężyła śmierć i zmartwychwstała odbierając chwałę nieba na wieczność ! – ON, Jezus Zmartwychwstały Chrystus jest Chwałą Nieba ! Jest Panem, jest Bogiem! Objawieniem Boga w miłości Jego, miłością, którą jest Bóg nasz Stwórca! Chwałą Boga w wieczności, Boga Trójjedynego, …. Trójcy Świętej !!!

    Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków.
    Amen.

  5. s.Katarzyna pisze:

    „MIŁOŚĆ MI WSZYSTKO WYJAŚNIŁA”.

    W tym świątecznym czasie adorujemy Dzieciątko Jezus w żłóbku, ale też przeogromną miłość Boga Ojca do nas, który ją wypowiedział w Nim.
    Ciągle odkrywam, że jestem bardzo mała w uwielbieniu Tajemnicy Wcielenia – Bóg stał się człowiekiem dla mnie, dla nas…

    ” MIŁOŚĆ MI WSZYSTKO WYJAŚNIŁA”

    Tę drogę z Nieba do Betlejem – bydlęcego żłobu dla Syna Bożego!
    I ten dowód miłości powinien mi, nam wystarczyć…
    A jednak jakby za mało…
    On wypowie tę Miłość na dalszej swojej drodze, której uwieńczeniem będzie KRZYŻ!

    „DLATEGO UWIELBIAM TĘ MIŁOŚĆ”.

    Też Święty Ignacy mocno akcentuje tę prawdę w II Tygodniu Ćwiczeń.

    Amen – niech się tak staje we mnie, w nas. I nieśmy ją drugiemu człowiekowi

  6. ZAWROTNE (przed chwilą przeczytane):

    Cały nasz kod genetyczny zajmuje pamięć 1,5 GB, co oznacza, że można by go zapisać na zwykłym pendrivie. Tylko że kod ten znajduje się w każdej komórce naszego ciała, a komórek mamy w organizmie około 40 bilionów. Oznacza to, że każdy z nas ma w sobie 60 zettabajtów informacji – jest to liczba 60 z 21 zerami.

    To, co jest naprawdę niezwykłe w tych obliczeniach, to fakt, że w 2020 roku wszelkie informacje cyfrowe, umieszczone na wszystkich komputerach świata, będą razem tworzyć 40 zettabajtów danych, czyli nawet wtedy nie osiągną poziomu danych genetycznych ukrytych w jednym człowieku. Jesteśmy po prostu wyjątkowi. To jednak nie wszystko. Cały organizm ludzki jest niezwykłym produktem natury. „Świat na dłoni” przedstawia 20 zaskakujących faktów na jego temat.

  7. Maryla jagoda pisze:

    Można powiedzieć, że „w grze miłości” (św. o. Pio), rozgrywanej między Stwórcą i stworzeniami, „piłka” zawsze jest po naszej stronie. ( OK SJ)”

    Nadzieja dla Wszystkich…

    „Przynieś mi Nowy Roku
    trochę dumy z rodaków

    Jak długo można cierpieć
    histerie judzeń i dźganie wzajemne
    brzydotę w grymas zakrzepłą
    po której swego poznaję
    nim serie “k” wypuści
    dowodu piekło” (s. Bożena Flak)